isilleko | Eibarko euskara

isilleko

1. [isileko] (ixilleko). izlag. (OEH). Secreto,-a, reservado,-a, privado,-a. Baebillen Mariño bere kañiorrekin ixilleko peskan. (Zirik 14). / Ixiliango maittetsu biren zoritxarra. (Ibilt 475). / Hainbeste ixilleko autu zure Dukateko gorabeheretan... (Ibilt 485). Ik. peskan.

2. [isileko] (ixilleko). iz. (TE). Confidencia, secreto. Ezkutukua, sekretua. Bixen artian, ixillekuak darabixez. / Se traen secretos o confidencias entre los dos. Pluralian erabiltzen da.

isillekuetan. [isilekoetan] (ixillekuetan). adlag. (EEE). En secreto. Isilixan; ezkutuan. Halakoren batian, deitzen detsa kanpoko lagunari, ixillekuetan. (Zirik 46). / Ixillekuan pozian bizi zaralako. (Ibilt 481). Pluralian erabiltzen da gehixenetan, baiña singularrian be bai: isillekuan.